جنوب نیوز: حسن رسولی، فعال اصلاح‌طلب در بخشی از یک مصاحبه با شماره پنجشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی به "اغتشاشات 70 روزه" اشاره کرده و گفته است: برخلاف آنچه برخی تصور می‌کنند که حاکمیت یکدست تنها راه نجات کشور است اما تجربه تاریخی نشان داده این وضعیت راه نجات کشور از بحران‌ها نیست. در این زمینه همواره اصلاح‌طلبان هشدار می‌دادند که این رویکرد به سود کشور نیست. در شرایط کنونی نیز این وضعیت اثبات شده که حاکمیت یکدست برای مردم و به خصوص جوانان و زنان و نسل جدید که نمایندگانی در تصمیم گیری کشور ندارند مطالبات خود را از طریق دیگری دنبال کنند. هنگامی که مسیرهای مداخله شهروندان در اداره و تعیین سرنوشت کشور فراهم باشد امید به آینده بیشتر می‌شود و این امکان فراهم می‌شود که اعتراضات به جای کف خیابان از مجرای نهادهای مدنی، احزاب و به خصوص در انتخابات بروز وظهور پیدا کند. به نظر می‌رسد که حاکمیت یکدست نسبت به نسل جدید و دغدغه‌های آنها توجه چندانی نداشته که کار به اینجا رسیده که نسل جدید برای بیان مطالبات خود خیابان را انتخاب کرده است.
او در اظهارات خود همچنین مدعی می‌شود که در اغتشاشات اخیر، "بازاریان" هم نقش داشته‌اند! [5]
*تأکید رسولی بر نقش بازاریان در اغتشاشات اخیر یک گزاره فاقد سند است. چه اگر اینطور بود روند معیشت روزمره مردم مختل می‌شد و این امر قابل کتمان هم نبود.
البته گفتن حرف‌های فاقد سند برای تقویت تحرک خیابانی یک امر مسبوق به سابقه در اردوگاه اصلاحات است.
در بحث بیان مطالبات نسل جدید در کف خیابان هم باید از حسن رسولی پرسید که مطالبه اغتشاشگرانی که به گواه اسناد جزو قشر برخوردار جامعه بوده‌اند و صرفا می‌کشتند و می‌سوختند و می‌بردند، دقیقا چه بود!؟
آیا شعار "زن زندگی آزادی" از سوی کسانی که بسیجیان را می‌کشتند و چادر از سر بانوان می‌کشیدند مسموع بود؟
و اساسا آیا کسی که مطالبه معقول دارد دست به جنایت و تخریب می‌زند، پرچم کشورش را به آتش می‌کشد و عنان اختیار به دشمن خارجی می‌دهد؟
در حالت فرضی هم باید از آقای رسولی پرسید که مگر شما و دوستان شما در ستاد اصلاحات نبودید که دست "به تحریم انتخابات" زدید و راه بیان مطالبات معقول از طریق صندوق رأی را مسدود کردید!؟
اکنون شما را چه به داعیه‌داری مطالبات مردم!؟
چه اینکه تحریم‌کنندگان انتخابات در بهترین حالت طلایه‌داران مسلحین و اوباشی هستند که هیچ علقه‌ای نسبت به قانون و جمهور و دموکراسی ندارند و حرفشان را نه از طریق صندوق رأی که از دهانه اسلحه می‌زنند.
اینکه چپ‌های ستادی دست به تحریم انتخابات زدند یعنی صراحتا به سلک اینان درآمده‌اند و مادام که توبه و اصلاح و تبیین نکنند؛ یعنی طیف کت و شلواری آشوبگران هستند.
مسئله "حاکمیت یکدست" نیز یک القای غلط در راستای سایر القائات روزمره جریان اصلاحات برای انهدام ساختار سیاسی کشور است. زیرا تفاوت در نگرش مدیران قوای کشور اظهر من الشمس است و در این حالت نمی‌توان ادعای حاکمیت یکدست داشت.
بماند که حاکمیت یکدست اساسا در فضا و ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران قابلیت تحقق ندارد و صرفا در حکومت‌های تک‌نفره و دیکتاتوری ممکن‌الوقوع است.